Як цудоўна, што ў жыцці нашым ёсць такія дні, такія падзеі і такія сітуацыі, калі хочацца (ды і патрэбна) гаварыць словы прызнання ў любові да зямлі роднай, да таго куточка Сусвету, дзе ты нарадзіўся і вырас, дзе ўсё было ўпершыню, але назаўжды, дзе цябе вучылі бацькі і дзяды быць чалавекам, ведаць свой род, кошт смаку хлеба і значнасць вялікага пачуцця – любові да сваёй Радзімы.